تأثیر نانوذرات اکسید روی بر روی گونه های جنس ویبریو جدا شده از آبهای بخش ساحلی خلیج فارس

مقدمه: استفاده از نانوذرات اکسید روی به عنوان کاتالیست در حذف باکتریهای شاخص آلودگی مدفوعی آب به عنوان یک مدل آلودگی باکتریایی مورد بررسی قرار گرفته است. این مطالعه با هدف بررسی سمیت و انتخاب شاخص مناسب جهت بررسی سمیت نانوذرات اکسید روی بر روی باکتری های گونه های جنس ویبریو جدا شده ازآبهای بخش ساحلی بندر بوشهر انجام شد. روش کار: در این مطالعه تجربی، تعداد 100 نمونه از آب دریای سواحل خلیج فارس در استان بوشهر از مناطق مختلف ساحلی از ابتدا تا پایان سال 1390 برداشت شد. 10 سی سی از هر نمونه بر روی محیط کشت tcbs کشت داده شد. در مرحله بعد آزمایشهای افتراقی بر روی کلنی های اکسیداز مثبت صورت گرفت، سپس غلظتهای مشخصی از نانو ذره تهیه شد و در مرحله بعدی دیسکهای کاغذی را به آن غلظت ها آغشته و پس از آن از هر ایزوله باکتریایی طبق 5/0 مک فارلند سوسپانسیون تهیه شد. سپس در سطح محیط کشت مولر هینتون اگار به صورت انبوه کشت داده شد. پس از انکوبه کردن هاله، عدم رشد بر حسب میلیمتر در هر غلظت گزارش شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss 16 انجام گردید. نتایج: سویه های باکتری تشخیص داده شده حاصل از کشت نمونه ها آب خام شامل ویبریو کلرا، ویبریو پاراهمولیتیکوس، ویبرو میمیکوس و ویبریوولنیفیکوس بود. کمترین و بیشترین تعداد سویه های ویبریو به ترتیب مربوط به ویبریو کلرا و ویبریو پاراهمولیتیکوس بود. میزان حذف سویه های ویبریو کلرا، ویبریو پاراهمولیتیکوس، ویبریو میمیکوس و ویبریوولنیفیکوس در غلظت mg/l 6000 نانوذره اکسید روی به ترتیب 95%، 90%، 75% و 70% بود. نتیجه گیری: با توجه به تأثیر معنی دار این نانوذره در حذف جنس های ویبریو، لازم است توجیه اقتصادی و دیگر عوامل دخیل در کادربرد نانوذرات مورد بررسی قرار گیرد تا در صورت امکان از این روش جهت حذف عوامل بیماریزای باکتریایی موجود در صنعت آب استفاده گردد.